Parkinson Hastalığı ve Esansiyel Tremor İçin Derin Beyin Stimülasyonu Uygulanan Hastalarda Dokunmadan Elektrot Stimülasyonunun Kortikal Nöron Popülasyonlarının Aktivasyon Olasılığı Üzerindeki Etkileri
Derin Beyin Stimülasyonu (DBS), Parkinson hastalığı (PD) ve esansiyel tremor (ET) için yaygın olarak kabul gören bir tedavi olup, motor semptomlarda ve yaşam kalitesinde önemli iyileştirmeler sunar. Teknik, anormal bazal ganglion aktivitesini düzenlemeyi amaçlayan belirli beyin bölgelerine elektriksel uyarı veren implante edilebilir bir darbe üreteci (IMG) yerleştirmekten oluşur. Tarihsel olarak, DBS uyarıları hedef uyarım bölgesine sürekli, yüksek frekanslı bir akım sağlamak üzere tasarlanmıştır. Ancak, tek bir elektrot kullanmanın sınırlamaları nedeniyle, çok sayıda çalışma tekniğin etkinliğini ve güvenliğini artırmak için dokunmayan uyarı yapılandırmalarının benimsenmesini araştırmıştır (1
Klinik uygulamada, katot ucunun anoda yakın mesafede olduğu geleneksel temaslı elektrot uyarımı ile yalıtımlı boşluk veya yalıtımlı halka boşluk yapılandırmaları gibi temassız düzenlemeler arasındaki seçim önemli bir husus olmaya devam etmektedir. Temassız elektrot uyarımı (NTSES), artırılmış mekansal çözünürlük, azaltılmış eserler ve geliştirilmiş uyarım etkinliği dahil olmak üzere çeşitli teorik ve pratik avantajlar sunar (2). Bu makale, etkilerini araştırmayı amaçlamaktadır. Dokunmadan elektrolit uyarımı PP ve ET tedavisine katılan hastalarda DBS’den sonra kortikal nöron aktivasyonu olasılığı üzerine.
Refraktif DBS’li 30 hastada (~15 PD, ~6 ET, ~9 sınıflandırılmamış) NTESP’nin etkinliğini araştıran yakın tarihli bir çalışmada, araştırmacılar 3: 45nUnified Parkinson Hastalığı Derecelendirme (UPDRS) Puanları ve UPDRS Ölçeğinin Titreme Derecelendirmesinde, tekdüze olmayan, dokunmayan cihaz aracılığıyla uyarıcı akım alan hastalarda önemli gelişmeler bulundu. Ancak, bu bulguların, DBS sistemleri dokunmayan elektrot tasarımıyla donatıldığında terapötik etkinliğin azaldığını deneyimleyen 12 fokal distoni hastasının dahil olduğu başka bir çalışmayla çeliştiği dikkat çekicidir. 4.).
– Mevcut çalışma, hem dokunma hem de izlemeyen elektrot uyarım yapılandırmalarını kullanarak kortikal nöron aktivasyonundaki değişiklikleri simüle etmek için sonlu elemanlar yöntemi (FEMS) modelini kullanarak bu fenomeni daha ayrıntılı bir şekilde anlamayı amaçlamıştır. Simülasyon sonuçları, 0,5 mm – 1,5 μm dokunmayan elektrot uyarım konfigürasyonları kullanıldığında kortikal nöronlar için aktivasyon olasılığı oranlarında önemli bir artış olduğunu ortaya koymuştur (99‘).
:Kortikal nöron aktivasyon yanıtları tek değişkenli ve çok değişkenli bir yöntem kullanılarak değerlendirildi
.
ÖZET
NTESP, gelişmiş kortikal nörona yol açar. Mevcut çalışma, t
ve
B
\
S
=
ve
C
ve
,
]
Hem PD hem de ET’li hastalarda stimülasyon yapılandırması ve kortikal ağ aktivitesi. Temel bulgular şunları içeriyordu: